Granada + Laguna de Apoyo (Nicaragua)

Na Isla de Ometepe zijn we naar Granada gereisd. Granada ligt niet ver van Ometepe, dus we waren er zo: eerst met de ferry van 09.00 uur het eiland af (dit keer lang niet zo druk als de heenreis), toen met de taxi naar Rivas en met de 'ordinario' (stopbus) naar Granada. Toen de bus nog stil stond, maar ook onderweg tijdens de diverse stops, liepen verkopertjes af en aan: voor erin en achter er weer uit. Uiteraard met eten en drinken, maar ook met horloges, messen, schoolspullen... Je kon het zo gek niet bedenken. In Granada naar ons fantastische (en supergoedkope) hostel gelopen: leuke binnenplaats met hangmatten en schommelstoelen, inclusief een wisselend typisch Nicaraguaans ontbijt (alleen niet altijd onze smaak voor de vroege ochtend), buitengewoon aardige eigenaar die ons een gratis rondleiding gaf met zijn auto door Granada. Granada heeft prachtige koloniale huizen (met binnentuinen) en kent een relaxte 'Caribische' sfeer.
Ff wat geschiedenis: Granada is de oudste stad op het Amerikaanse continent (of één van): gesticht in 1524 door een Spanjaard. Het ligt 200km landinwaarts, maar stond vroeger via een rivier en het Nicaraguameer in verbinding met de Caribische zee. Overigens zou León (Viejo) net wat ouder zijn geweest (net iets eerder gesticht in 1524) als de Momotombo vulkaan León niet had vernietigd (het huidige León is in 1610 herbouwd op 30 km afstand van de oorspronkelijke locatie). Beide steden konden niet met elkaar overweg, vochten zelfs omdat ze beiden de hoofdstad wilde zijn (wat uiteindelijk Managua werd). Genoeg geschiedenis voor nu!
Diezelfde dag wat door de leuke straatjes met gekleurde huisjes geslenterd. Ook even naar het Cacao 'museum' geweest in een mooi gebouw. Turbo rondleiding gehad die meer gericht was op Amerikanen dan nuchtere Nederlanders. Zo 'moesten' we cacao fijn rollen met een steen onderwijl 'Azteekse' (of was het nu Maya?) klanken uitstotend en degenen die toekeken moesten mee'zingen' en in hun handen klappen. Voor ons veel te gemaakt...
Daarna naar het Nicaraguameer gelopen met uitzicht op Las Isletas: 365 piepkleine eilandjes die 10.000 jaar geleden zijn ontstaan door een uitbarsting van de Mombacho vulkaan pal naast Granada. 's-Avonds gaan eten in de 'toeristenstraat' Calle La Calzada. Inclusief straatartiesten en jonge zwervertjes die, terwijl je eet, op je schouder tikken en vragen of ze je eten mogen hebben...

Dag erna naar de Granada kathedraal geweest. Die zijn ze nu helemaal aan het schilderen inclusief plafondschilderingen. Verder hadden ze in de kathedraal Lourdes nagebouwd, dus we zijn even naar Lourdes gelopen . Ook een museum bezocht (over het lokale katholieke geloof, lokale geschiedenis, lokale meubels (soort rietvlechten) en schilderkunst door vrouwen). Daarna naar een grote begraafplaats gelopen waar maar liefst 8 (!) Nicaraguaanse presidenten begraven liggen en langs de kleurrijke, lokale markt weer terug. Markten zijn altijd weer leuk. Het zijn echte zoetekauwen hier, dus aan lekkers waar je tanden aan vast blijven plakken, geen gebrek!
's-Avonds notabene heerlijk Libanees gegeten: dat zijn de voordelen van een stad .

De volgende dag was een topdag! Eerst brood gehaald bij een Franse Panadería (mocht iemand het nog niet weten: Ilona hangt van brood aan elkaar, dus die werd heel gelukkig toen ze lekker brood had 'ontdekt'). Maar het waren de trips naar een tweetal vulkanen in de omgeving die zorgden voor een onvergetelijke dag! Eerst naar de Mombacho: een op zich slapende vulkaan die wel weer actief kan worden door bijvoorbeeld een aardbeving. We gingen met een 4WD helemaal naar één van de kraters om daar met gids een rondje te wandelen door het sprookjesachtige 'cloudy forest'. Buitengewoon prachtig en gelukkig beschermd gebied, want er komen dieren, maar vooral veel planten voor die je alleen hier aantreft. De Mombacho herbergt alleen al ruim 100 orchideeënsoorten!!
Aan enkele kleine fumaroles kon je voelen dat je wel degelijk op een vulkaan liep (je kon je hand in kleine gaten stoppen en dan voelde je de stoom en warne grond). Ook het uitzicht was weergaloos. We hadden enorme mazzel met het weer: we zagen Granada en Las Isletas, maar ook Laguna Apoyo (een heel groot kratermeer), de rokende Masaya vulkaan en heel in de verte de rokende Momotombo vulkaan die León heeft verwoest.
Na de Mombacho naar de actieve Masaya om lava te zien. In een afgeladen busje gingen we naar Masaya om daar langs de snelweg bijna een uur in de rij te gaan staan. Het was wachten tot het park open zou gaan (als het donker is, want dan zie je de lava het beste). We zaten in groep 2 en dat betekende nog eens 20 minuten wachten. Uit veiligheidsoverwegingen mogen alleen kleine groepen auto's tegelijkertijd naar de krater (kan iedereen zonodig tijdig geëvacueerd worden...). Sinds ongeveer een jaar stroomt er nl. lava in de krater. Aanvankelijk was men bang dat ie ging uitbarsten, maar na een onderzoek van 6 maanden door Amerikanen lijkt dat wel mee te vallen. En dus mag je als toerist werkelijk op het randje van de krater staan... Dat is ook precies wat wij gedaan hebben toen de tweede groep naar boven mocht racen richting rode gloed (wij kwamen als laatste aan, omdat ons busje veel te vol zat). We hadden maar zo'n 15 minuten, dus snel op zoek naar een goede plek om de lava te zien. Alleen een klein muurtje scheidde je van de ondiepe krater. Hier en daar blokkeerde  een rots het zicht op de eigenlijke lavastroom, maar op een tweetal plekken keek je achter het muurtje onmiddellijk de krater in! Zo gaaf om de stroperige lava, gesmolten steen, echt heel goed te zien stromen. Het gaf zoveel fel licht! Echt ongelooflijk hoe dichtbij je was. Waar staan ze dat in hemelsnaam toe? In Nicaragua dus .

Enorm nagenietend van de ervaring bij de Masaya zijn we de dag erna naar Laguna de Apoyo gegaan. Ff relaxen bij een enorm kratermeer: 'the best swim in Nicaragua'. Door actieve geisers in de bodem van het meer  (zo'n 175-200 meter diep) heeft het water een aangenaam temperatuurtje. Hier 2 nachten gebleven in een leuke cabaña. Meerdere  eekhoorntjes gezien èn de nationale vogel de turkooizen 'motmot'. Verder niet veel meer gedaan dan wat lezen, kajakken,  snorkelen en in een hangmat gelegen. Het is vakantie niet dan ?